Δημοσιεύματα - Δελτία Τύπου
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Ο ΣΥΓΑΠΑ αποτελεί φορέα για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των παιδιών των διαζυγίων αλλά και των ενηλίκων, δηλαδή τριών εκατομμυρίων ανθρώπων στην Ελλάδα. Οι διαζευγμένοι στην ΕΕ είναι περίπου 70 εκατομμύρια και τα παιδιά περίπου το ίδιο.
Οσα έχουμε προβάλει έως σήμερα έχουν επιβεβαιωθεί μετά από μια δεκαετία, δηλαδή: μεγάλη παραβατικότητα από παιδιά των διαλυμένων οικογενειών. Υπερβολικά μεγάλο αριθμό καταθλιπτικών και χρηστών με μαλακά ή σκληρά ναρκωτικά. Αυτοκτονίες, απορρυθμίσεις προσωπικότητας, βουλιμία, ανορεξία, έλλειψη αυτοπεποίθεσης, μαρασμός, νευρικότητα και δείγματα εναντίωσης κάθε μορφής εξουσίας εξ’αιτίας του στρεσαρίσματος από την καταπίεση για την επιμέλεια αλλά και την έλλειψη του ανδρικού-πατρικού προτύπου, εξάρτηση από την μαμά. Τέλος, το σύνδρομο της Γονικής Αλλοτρίωσης-Αποξένωσης (PAS-Parental Alienation Syndrome) το οποίο αποτελεί
10 λόγοι που οι μπαμπάδες είναι καλύτεροι από τις μαμάδες
Είναι διαφορετικοί από τις μητέρες και αντιδρούν διαφορετικά στα καλέσματα και στις προκλήσεις των παιδιών. Οι τεχνικές των μπαμπάδων κάποιες φορές είναι πιο αποτελεσματικές ή πιο φιλικές στο παιδικό περιβάλλον. Έστω και για μια φορά, λοιπόν, ας παραδεχτούμε ότι κάπου κάπου είναι καλύτεροι από εμάς.
1. Οι μπαμπάδες παίζουν με τα παιδιά, την ώρα που οι μαμάδες τα προσέχουν μη χτυπήσουν. Είναι αυτοί που τα γαργαλάνε, παλεύουν μαζί τους, τα ρίχνουν κάτω ή τα πετάνε στον αέρα παίζοντας. Παίζουν μαζί τους κυνηγητό και τα «μαρκάρουν» στο ποδόσφαιρο. Όταν οι μαμάδες αναζητάνε ήρεμα, ασφαλή και «σοφιστικέ» παιχνίδια, οι μπαμπάδες προτείνουν ό,τι πιο ζωηρό, άγριο και φωνακλάδικο. Μια έρευνα μάλιστα έδειξε ότι το 70% των παιχνιδιών που παίζουν οι μπαμπάδες με τα παιδιά βασίζεται στην κίνηση και στη δράση, τη στιγμή που αυτά τα παιχνίδια τα κάνει μόνο το 4% των μαμάδων. Τα παιχνίδια των μπαμπάδων, όπως λένε οι ειδικοί, ενθαρρύνουν τον ανταγωνισμό και την ανεξαρτησία, ενώ αυτά των μαμάδων την ισότητα και την ασφάλεια. Και τα δυο βέβαια είναι εξίσου απαραίτητα.
28 Σεπτεμβρίου 2012-Παγκόσμια Διαμαρτυρία υπέρ των παιδιών των Διαζυγίων (δικαστηριακή κακοποίηση)
Μεγάλη συγκίνηση προκάλεσαν οι εκατοντάδες απόπειρες και αυτοκτονίες διαζευγμένων μπαμπάδων, στη χώρα μας. Το ίδιο και παιδιά αποξενωμένα από γονέα με το Σύνδρομο PAS-Parental Alienation Syndrome. Επίσης, από δεκαετίας ενημερώνουμε για τις τραγικές συνέπειες της αποξένωσης και της δημιουργίας απαράδεκτων φαινομένων στα ‘οικογενειακά δικαστήρια’ που πραγματοποιούνται από ανειδίκευτους δικαστές και που επιδεινώνουν την αντιδικία των γονέων μέσω δικομανών δικηγόρων. Το θέμα είναι ψυχιατρικό και θα πρέπει η Πολιτεία να αναλάβει τις ευθύνες της και να δημιουργήσει κοινωνικούς φορείς, πραγματογνώμονες που γνωρίζουν το Σύνδρομο PAS, διαμεσολαβητές, ειδικά δικαστήρια/θεραπευτήρια. Να συνδράμει στη βελτίωση του νόμου προς την συνεπιμέλεια, τους φυσικούς γονείς παιδιών εκτός γάμου, την γονεική ισότητα/κατοικία, να περιθάλπτει τους μονογονείς, να μη συγχέει τους όρους γονική μέριμνα-επιμέλεια, να επιβάλει ψυχολόγους στα σχολεία, στο σπίτι, στα δικαστήρια, να ελέγχει ψυχιατρικά δικηγόρους, δικαστές, αστυνομία, πραγματογνώμονες, να μη χρησιμοποιεί τα παιδιά ως ανταλλάξιμο είδος με χρήματα διατροφής, να εκδίδονται αποφάσεις σε ένα μήνα με σύμφωνη γνώμη του παιδιού, να τιμωρεί αυστηρά την παρεμπόδιση επικοινωνίας και τις ψευδείς κατηγορίες, διότι, μέσω των δικαστηρίων ‘εκτέλεσαν’ μία γενιά παιδιών που τα δημιούργησαν ψυχολογικά/ψυχιατρικά προβλήματα, τα έκαναν παραβατικά και τα ώθησαν σε ουσίες/ίντερνετ/άκρα.
Την προσεχή Παρασκευή, 28 Σεπτεμβρίου 2012, ο ΣΥΓΑΠΑ με τα 35.000 μέλη και ως εκπρόσωπος του ενός εκατομμυρίου χωρισμένων ζευγαριών και ίσο αριθμό παιδιών διαζυγίων, πρωτοστατεί στην Παγκόσμια Ακτιβιστική Διαμαρτυρία, στις 10πμ στα δικαστήρια Αθηνών, Θεσσαλονίκης, Κοζάνης, Δράμας και, στις 7μμ, στον πεζόδρομο της Ερμού (Καπνικαρέα) και Αγίας Σοφίας με Ερμού στη Θεσσαλονίκη, με τραγούδια από παιδιά και θεατρικά σκετς αναπαράστασης της γραφικής σημερινής κατάστασης της Ελλάδος των διαζυγίων του 21ου αιώνα που φαίνεται ως χώρα με μεσαιωνικό οικογενειακό δίκαιο, με αρπαγές παιδιών και βίαιη απομάκρυνσή τους από φυσικούς γονείς δίχως παρέμβαση. Αντίθετα, θα έλεγε κανείς ότι διευκολύνει το Ελληνικό Κράτος αυτή την παιδοκτονία/γενιτσαρισμό ή γενοκτονία όπως την ονομάζουν σε άλλα κράτη παρ’όλο που έχουν μόνο λίγα περιστατικά αλλά δραστήριους πολίτες και κράτος πρόνοιας και πολεμά μέχρι εξοντώσεως αυτούς που αγωνίζονται για τα ανθρώπινα δικαιώματα των παιδιών τους.
Το ΔΣ.
Σχετικό video: http://youtu.be/B-FEFmqn2tQ
Αγγλικά:
Και: http://youtu.be/3Ebm8rBSHHE
Facebook event: http://www.facebook.com/#!/events/347315435343140 /
Φωτογραφίες: http://patrotis.blogspot.gr/2012/09/28-2012.html?spref=bl
Βιβλιοπαρουσίαση
Στις 20 Απριλίου 2012, ώρα 8.30μμ, στο Εμπορικό Επιμεληρήριο Εβρου, Λεωφ. Δημοκρατίας 307, 3ος όροφος στην Αλεξανδρούπολη, θα πραγματοποιηθεί η βιβλιοπαρουσίαση του νέου βιβλίου: 'Ιστορίες Διαζυγίων' http://spitalas.blogspot.com/
Το βιβλίο του Dr, καθηγητού Νίκου Σπιτάλα: 'Ιστορίες Διαζυγίων' Περιλαμβάνει αληθινές ιστορίες όπως τις αφηγούνται γονείς διαζευγμένοι ή παιδιά που έζησαν το διαζύγιο. Επίσης, παιδιά, τώρα ενήλικες που βίωσαν τις τραγικές εμπειρίες από διαζύγια στην Ελλάδα. Επίσης, περιλαμβάνει επιστημονικά κείμενα που ερμηνεύουν τα ψυχολογικά και νομικά θέματα-προβλήματα. Ο ΣΥΓΑΠΑ στηρίζει την προσπάθεια αυτή (www.sos-sygapa.eu) με τις 30.000 περιπέτειες της γονεικής αποξένωσης και λειτουργίας. Το βιβλίο ενδιαφέρει νομικούς, ψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς, δικαστικούς, ψυχιάτρους και παιδαγωγούς.
Η γνωστή συγγραφέας, ψυχολόγος και φεμινίστρια, Λιάνα Καλλιέρου, γράφει: 'Το βιβλίο του Νίκου Σπιτάλα, καλύπτει ένα χώρο που ως τώρα κανείς δεν είχε αναλύσει τόσο διεισδυτικά και τόσο εμπεριστατωμένα. Το αξιοσημείωτο επίσης σε αυτό το βιβλίο, είναι η τεκμηρίωση των θεωριών με γλαφυρά παραδείγματα που δημιουργούν ολοζώντανες εικόνες.. Αυτό που εκτιμώ σε αυτό το βιβλίο, είναι ότι όχι μόνο κινητοποιεί το μυαλό και την ψυχή, αλλά και βοηθάει τον αναγνώστη να παρατηρεί φαινόμενα και γεγονότα, τα οποία μέσα στη δίνη κάποιων ψυχικών συγκρούσεων της ζωής, δεν θα τα παρατηρούσε ποτέ.. Το κοινωνικό στερεότυπο θέλει τον άντρα “δυνατό”. Γι αυτό οι άντρες δυσκολεύονται να κοινοποιήσουν τη δική τους κακοποίηση από τις γυναίκες τους.
Οι αριθμοί λένε πάντα την αλήθεια και το ξέρει καλά αυτό ο Νίκος ο Σπιτάλας, γι αυτό και παραθέτει μια έρευνα από τις Ηνωμένες Πολιτείες, που παρουσιάζει ανατριχιαστικά στοιχεία για τα παιδιά που ζουν σε μονογαμική οικογένεια και χωρίς την παρουσία και την επιμέλεια και των δύο γονιών. Εύχομαι λοιπόν διαβάζοντάς το και μελετώντας το, κάθε ενας από μας , με την επιρροή που πιθανόν διαθέτει , ατομικά η και ομαδικά μέσω του ΣΥΓΑΠΑ, να μπορέσει να βάλει το “λιθαράκι “ του, επηρεάζοντας ή νουθετόντας τους κοινωνικούς ταγούς της χώρας μας, για ένα καλύτερο και πιο δίκαιο μέλλον στη ζωή των παιδιών και ασφαλως και των γονιών.'
Ο καθηγητής και πρώην Πρύτανης του ΕΜΠ, γράφει: ' Το βιβλίο παρουσιάζει τα πολύ σοβαρά θέματα που προκύπτουν από τα διαζύγια, όπως τα προβλήματα των πατεράδων που δεν μπορούν να δουν τα παιδιά τους, το φαινόμενο της αποξένωσης των παιδιών των χωρισμένων γονέων, την απαράδεκτη στη χώρα μας εφαρμογή του οικογενειακού δικαίου, που είναι κυριολεκτικά καταστροφική για τον πατέρα και άλλα. Το βιβλίο είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον αλλά και πρακτικά χρήσιμο, όπως θα φανεί από την παρακάτω σύντομη ανάλυση. Ο συγγραφεύς έχει αφιερώσει πολλά χρόνια μελετώντας το θέμα του και αυτό γίνεται φανερό από τον θησαυρό των πληροφοριών που παραθέτει. Εχει επίσης ιδρύσει το κίνημα των πατεράδων ΣΥΓΑΠΑ στη χώρα μας από το 2004 με ποικίλες εκδηλώσεις. Το βιβλίο αυτό έρχεται λοιπόν σαν επιστέγασμα γνώσεων, εμπειρίας και αγώνων. Εύχομαι στο συγγραφέα καλή επιτυχία στις προσπάθειές του και δύναμη να τις συνεχίσει μια και προσφέρει πρακτικό έργο στις περίπου μισές οικογένειες της χώρας και σε όλα τα παιδιά που πάντα έχουν και θα έχουν ανάγκη και τους δύο γονείς.'
Ο ιατρός Ευάγγελος Βασιλείου, γράφει: 'Αν το παιδί βρεθεί αντιμέτωπο με ένα νοσηρό, καταπιεστικό ή αυταρχικό οικογενειακό ή σχολικό περιβάλλον, του ανοίγονται δύο δρόμοι αδιέξοδοι: Η να υποταχθεί ή να αντιδράσει. Και στη μεν πρώτη περίπτωση μπαίνει μέσα του το σπέρμα του υποτακτικού ή του ραγιά ενώ στη δεύτερη του αναρχικού, του μηδενιστή ή του επαναστάτη χωρίς αιτία. Το παιδί πρέπει νάναι περήφανο για το γονιό του και ο γονιός περήφανος για το παιδί του. Όλα τα παραπάνω γίνονται θρύψαλα και συντρίμμια σ΄ένα διαζύγιο και όσο το διαζύγιο είναι πιο άγριο και πολεμικό, τόσο περισσότερο τα θραύσματα του θα τραυματίσουν την ψυχική και κοινωνική υγεία του παιδιού. Αν οι γονείς προχωρήσουν στο διαζύγιο, το πρόβλημα δεν λύνεται μόνο με τη σωστή απόφαση της επιμέλειας του παιδιού αλλά από το κατά πόσο θα κρατήσουν το παιδί μακριά από τα μεταξύ τους προβλήματα, πως θ'αποφύγουν τη γενιτσαροποίηση του παιδιού, από τον ένα γονέα εναντίον του άλλου. Είναι βασικό για την ψυχική υγεία του παιδιού, να διατηρείται αλώβητο το πρότυπο του πατέρα και της μάνας και να υπάρχει ισορροπία σχέσεων παιδιών - γονέων και καλή επαφή και με τους δύο γονείς. Γιατί, σ'ένα παιδί που του απαξιώνεις και του κατεδαφίζεις το πρότυπο του γονέα τον οποίο πρέπει να έχεις ψηλά, είναι ικανό να γκρεμίσει την κοινωνία, να την εκδικηθεί για τη δική του μοίρα. Ο γονιός που στερεί από το παιδί την επαφή και την ομαλή σχέση με τον άλλο γονέα είναι φυσικός αυτουργός της ψυχικής και κοινωνικής καταστροφής του παιδιού του και ηθικός αυτουργός των παραβατικών πράξεων που θα επιτελέσει αργότερα. Γιατί, είναι εύκολο και βολικό, για εμάς, να δικάζουμε και να καταδικάζουμε τα παραβατικά παιδιά και ν'αθωώνουμε από τις ευθύνες τους τις οικογένειες που τις εξέθρεψαν. Αξίζουν συγχαρητήρια στον Πρόεδρο του Συλλόγου για την Ανδρική και Πατρική Αξιοπρέπεια (ΣΥΓΑΠΑ) κύριο Νίκο Σπιτάλα που μέσα από τη συλλογή και δημοσίευση κειμένων και ιδίως αυτά των παιδιών των διαζυγίων, στο παρόν βιβλίο, μεταφέρει τον παλμό του προβλήματος με όλες τις πτυχές του και θα είναι ευχής έργον ν'αποτελέσει τη πυξίδα επίλυσης του προβλήματος, ευαισθητοποιώντας όλους τους εμπλεκόμενους για το καλό κυρίως των παιδιών αλλά και των γονέων που τις περισσότερες φορές άθελά τους στερούνται του ιερού δικαιώματος να βλέπουν και να συμπαρίστανται στα παιδιά τους.'.
Η συγγραφέας-δημοσιογράφος, Βένη Παπαδημητρίου, γράφει: 'Στα "καυτά" θέματα των διαζευγμένων, των διαζυγίων, των πατεράδων που δεν μπορούν να δουν τα παιδιά τους και των παιδιών διάφορων χωρισμένων παιδιών αναφέρεται το βιβλίο. <<Το διαζύγιο είναι επώδυνο για όλους, πόσο μάλιστα για τα παιδιά. Η διαδικασία -όμως- εφαρμογής του οικογενειακού δικαίου είναι καταστροφική για τον πατέρα. Σε υπερατλαντικές χώρες, από δεκαετίες πριν, έχουν λύσει εν μέρει τα βασικά προβλήματα όπως: οικογενειακά δικαστήρια, οικογενειακοί δικαστές, πραγματογνώμονεες, κοινωνικές υπηρεσίες, γονικό συμβόλαιο διαζυγίου, ελάχιστες διατροφές, διαμεσολάβηση κ.λπ. Όμως, η καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τα οικονομικά συμφέροντα, η άνιση αντιμετώπιση του άνδρα, οι κοινωνικές ανισότητες, η θηλυκοποίηση των δικαστηρίων, η εμπορευματοποίηση της γυναίκας, τα απομεινάρια του φεμινισμού και το παγκόσμιο σύστημα θυματοποίησης της γυναίκας, οδήγησαν σε ένα κύμα παγκόσμιας αγανάκτησης που στη χώρα μας, έχει αρνητικές επιπτώσεις στα παιδιά. Τελευταία, αναδεικνύεται πρόβλημα στη συνοχή του Κράτους και το έλλειμμα Παιδείας, κουλτούρας, πολιτισμού αναδεικνύεται σε όλα τα επίπεδα.'
Οι εκδόσεις iwrite, γράφουν: ' Οι εξουσίες (νομοθετική, δικαστική, θρησκευτική, πολιτική) δεν έχουν πυγμή για ν' αλλάξουν τις βασικές δομές, συνεπώς, μόνο ένα κίνημα ζωντανό μπορεί ν΄ ανατρέψει την τελματώδη κατάσταση.
Ο Νίκος Σπιτάλας κατάγεται από προσφυγική οικογένεια της Αδριανούπολης και έχει τρία παιδιά. Σπούδασε στη Γαλλία: Αρχιτεκτονική, Πολεοδομία, Χωροταξία, Πληροφορική με μεταπτυχιακό στην οικονομία & ανάπτυξη και διδακτορικό στην αστική γεωγραφία.. Είναι ιδρυτής 5 Συλλόγων, με διακρίσεις και εμφανίζεται σε δύο εγκυκλοπαίδειες. Ιδρυτής του "Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Κινήματος" και συντονιστής του Παγκόσμιου κινήματος για τα δικαιώματα του πατέρα.'.
Άλλα σχετικά βιβλία του συγγραφέα: 'Ανθρώπινα Δικαιώματα. Το Κοινωνικό Κίνημα των Διαζευγμένων'. 'Οδύσσειες Διαζυγίων', 'Οι δικαστικές περιπέτειες ενός πατέρα', 'Οι ψευδείς κατηγορίες στο Διαζύγιο'. Εκτός από αυτά τα κοινωνικά θέματα έχει εκδώσει έξι βιβλία του γνωστικού επιστημονικού του πεδίου και 100 δημοσιεύσεις/διδακτικά συγγράμματα.
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΣΕ ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ
Την Παρασκευή, 20 Απριλίου 2012, ώρα 8.40 θα παρουσιαστεί το βιβλίο του Νίκου Σπιτάλα, στην αίθουσα του Εμπορικού Επιμελητηρίου Νομού Εβρου, στη Λ. Δημοκρατίας-Αλεξανδρούπολη. Το βιβλίο ενδιαφέρει νομικούς, ψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς, δικαστικούς, ψυχιάτρους και παιδαγωγούς.
Η γνωστή συγγραφέας, ψυχολόγος και φεμινίστρια, Λιάνα Καλλιέρου, γράφει:
'Το βιβλίο του Νίκου Σπιτάλα, καλύπτει ένα χώρο που ως τώρα κανείς δεν είχε αναλύσει τόσο διεισδυτικά και τόσο εμπεριστατωμένα. Το αξιοσημείωτο επίσης σε αυτό το βιβλίο, είναι η τεκμηρίωση των θεωριών με γλαφυρά παραδείγματα που δημιουργούν ολοζώντανες εικόνες.
Αυτό που εκτιμώ σε αυτό το βιβλίο, είναι ότι όχι μόνο κινητοποιεί το μυαλό και την ψυχή, αλλά και βοηθάει τον αναγνώστη να παρατηρεί φαινόμενα και γεγονότα, τα οποία μέσα στη δίνη κάποιων ψυχικών συγκρούσεων της ζωής, δεν θα τα παρατηρούσε ποτέ.. Το κοινωνικό στερεότυπο θέλει τον άντρα «δυνατό». Γι αυτό οι άντρες δυσκολεύονται να κοινοποιήσουν τη δική τους κακοποίηση από τις γυναίκες τους..
Οι αριθμοί λένε πάντα την αλήθεια και το ξέρει καλά αυτό ο Νίκος ο Σπιτάλας, γι αυτό και παραθέτει μια έρευνα από τις Ηνωμένες Πολιτείες, που παρουσιάζει ανατριχιαστικά στοιχεία για τα παιδιά που ζουν σε μονογαμική οικογένεια και χωρίς την παρουσία και την επιμέλεια και των δύο γονιών. Εύχομαι λοιπόν διαβάζοντάς το και μελετώντας το, κάθε ενας από μας , με την επιρροή που πιθανόν διαθέτει , ατομικά η και ομαδικά μεσω του ΣΥΓΑΠΑ, να μπορέσει να βάλει το «λιθαράκι » του, επηρεάζοντας ή νουθετόντας τους κοινωνικούς ταγούς της χώρας μας, για ένα καλύτερο και πιο δίκαιο μέλλον στη ζωή των παιδιών και ασφαλως και των γονιών.'